Ben çok kolay güvenen ve çok da kolay gücenen biriyim.
İlk tanıştığımda çok yüksek kredi veririm insanlara, sonra zamanla düşer ya da artar gözümdeki yerleri.
Daha önce de söylemiştim, bunun nedeni çok samimi, çok dürüst, herkesin olduğu gibi net ve açık olduğu bir ortamda büyümemdir.
Çok sağlam insanlar tanıdım, çok güzel dostlar biriktirdim 40 yıllık ömrümde.
Yeni tanışsam da koca bir geçmişi paylaşsam da; yıllar, yollar hatta kıtalar girse de aramıza her seferinde ilk günkü samimiyetle devam ettiğim şahane dostlar bahşedildiği için çok şanslı hissediyorum kendimi.
Durup dururken aklıma gelmedi bu güven konusu.
Türkiye’nin en güvenilir isimleri araştırmasının sonuçlarını okurken düşündüm.
Tabii o listeyi hiç anlamadığımı da belirtmem gerek.
Çok saygın gazetecilerin, araştırmacıların yanında popüler kültürün önde gelen isimlerinin daha üst sırada olmasına şaşırmadım değil.
Kimsenin şahsına veya konumuna yönelik değil eleştirim, yanlış anlaşılmasın.
Sadece o kadar birbirinden bağımsız, bağlantısız bir listeden dolayı kafam karıştı, neye kime güvendiğimiz konusunda.
Neyse, konum bu değildi…
En güvenilir isimler listesini görünce ister istemez ben de düşündüm, en çok neye kime güveniyorum diye.
Ve kendi kendime bir liste yaptım…
Öncelikle Allah’a güveniyorum ben…
Bunca kötülük, vicdansızlık içinde mutlaka ve gerçek bir adaleti olduğuna inanıyorum…
Sonra sevgili Beyime güveniyorum…
Öyle kadın erkek ilişkisi gibi bir güven değil bu, ona insan olarak güveniyorum, beni bizi asla yarı yolda bırakmayacağına inanıyorum.
Aileme güveniyorum, her şeyimle beni kabul eden, her koşulda bana destek olan kocaman aileme…
Dedim ya şahane insanlar, dostlar biriktirmişim şu ömrümde…
Onlara çok güveniyorum; öyle ki yalnız kendimi değil yeri geldiğinde oğlumu, canımı emanet edecek kadar güveniyorum…
Oğluma ve tüm çocuklara güveniyorum…
Bizden daha cesur daha aydınlık daha mücadeleci olacaklarını hissediyorum…
Hayvanlara güveniyorum…
Asla mış gibi yapmayan, sevdiğini de kızdığını da dosdoğru belli eden ve iyiliğe kötülükle cevap vermeyen hayvanlara…
Doğaya güveniyorum…
Kendi dengesini her zaman bulan, insanoğlunun acımasızlığına inatla direnen ve yeri geldiğinde o kibre dersini veren doğaya…
Geçmişimize güveniyorum…
Bugün darmadağınık, kin ve nefret dolu olsak da, zamanında birlik olmayı, insan olmayı, şefkatli merhametli vicdanlı olmayı, aile komşu dost olmayı bilen geçmişimize…
Geleceğimize güveniyorum…
Umudu, hayalleri, iyiliği dilemekten vazgeçmeden…
Güzellikleri dileyen, hala hayatın güzel olabileceğine dair inancını kaybetmeyen, güzel insanları ayrı tutarak soruyorum…
Sahi siz neye güveniyorsunuz?
YazmanyaC 