Bir süredir yine uzak kaldım kelimelere… Sıkılıyorum, kızıyorum çünkü… Sanki istemediği bir filme bilet almış da bir türlü salondan çıkamayan …

Okumaya devam et →

Ben Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi mezunuyum ve bunu her yerde de gururla söylerim. Çünkü Ankara Üniversitesi ve fakülteleri yalnızca bir …

Okumaya devam et →

Neden daha sık yazamıyorum son zamanlarda diye kendime kızıyorum bazen. Neden kelimelere dökmekte zorlanıyorum duygularımı? Neden anlatamıyorum endişelerimi, öfkemi, umutsuzluğumu …

Okumaya devam et →

Ben çok kolay güvenen ve çok da kolay gücenen biriyim. İlk tanıştığımda çok yüksek kredi veririm insanlara, sonra zamanla düşer …

Okumaya devam et →

Ben yeni yıl listesi yapan biri olmadım hiç… Çünkü hayatımdaki her şey için bütün suçu eski yıla atıp da bir …

Okumaya devam et →

İnsanoğlu neredeyse var olduğundan beri göçüyor. İlk kavimlerden, içinde bulunduğumuz yüzyıla dek. Avrupa’dan Ortadoğu’ya, Balkanlardan Afrika’ya değin. Kağnılarla, trenlerle, yürüyerek …

Okumaya devam et →

Hanımefendiler, Beyefendiler… Az önce ve neredeyse her gün izlediğimiz, okuduğumuz gibi küfürlerle, tekmelerle birbirine saldıranlar… Bilin ki siz bizi temsil …

Okumaya devam et →

Sizi tanımıyorum… Kimsiniz? Dış mihraklar mısınız yoksa içimizdeki hainler misiniz? Hangi partidensiniz, görüştensiniz bilmem. Dininizi, milliyetinizi, dilinizi bilmem; aslına bakarsanız …

Okumaya devam et →

Bazen kızıyorum her şeyi eleştiren, her şeye söylenenlere. Neymiş? İçkiye, sigaraya aşırı zam gelmiş… E içmeyiver güzel kardeşim. Baktılar senin …

Okumaya devam et →

Ne akıtacak gözyaşımız kaldı ne edecek bedduamız… Ne kahkahamız kaldı ne hayallerimiz… En dipteyiz… Belki de var olabilecek bütün kötülükleri …

Okumaya devam et →