Sevgili Ancelina,

Bakıyorum da ülkemizi pek sevdin, hatta Biredlen tatile gelecekmişsin.

O sebeple sana bir mektup yazmak istedim.

Nitekim dünyanın her köşesindeki insanların sıkıntılarına dikkat çekmen en çok takdir ettiğim ikinci şey. (Birincisi Biredlen evli olman ama onun konumuzla ilgisi yok)

Ancelinacığım, Türkiye ziyaretinde “Suriyeli mültecilerin sorunlarını” ne kadar duyarlılıkla ele aldığını gördüm ama yine de bazı eleştirilerim var, samimiyetine dayanarak söyleyeceğim.

“Kış geliyor, soğukta üşürler” demişsin.

Merak etme şekerim, biz nasıl yazın klima, güneş kremi gibi ihtiyaçlarını dikkate aldıysak kışın da odun kömür göndeririz.

Ne de olsa bu kış seçim yok, kömürler boşa gitmesin değil mi?

Yani anlayacağın bu kış üşüyecek olan kamplardakiler değil, bizleriz, ülkemizde doğal gaz fiyatları aldı başını gidiyor zira.

“Yaşama kaygısıyla kaçarken hepsi ailesinin en az bir ferdini oradaki evini koruyabilmek için Suriye’de bırakmış, ne vahim” diye konuşmuşsun.

Sana diyebilirim ki, o zaman hislerini ve acılarını anlayacak en doğru ülkedeler.

Bu ülkeyi, özgürlüğümüzü ve geleceğimizi koruyabilmek için, bizler de ailemizin pek çok ferdini ölüme ya da hapse gönderdik, gönderiyoruz.

Sizin Yüksek Komiser de “Türkiye’nin uyguladığı açık kapı politikası nedeniyle minnettarlığını” ifade etmiş.

Ne demek efendim?

Biz de minnettarız “açık kapı” politikasına, hatta öyle benimsedik ki kendi aramızda isim bile taktık ona: “Vatan Sağ olsun”

Bak bir husus daha var ki sana katılıyorum.

Söylediğin gibi, mültecilere sağlanan psikolojik destek gerçekten çok önemli…

Neden dersen, bunca yıldır bizlere sağlanmadığı için hepimiz toptan delirdik.

Bardağın dolu tarafını görmeye çalıştık olmadı, boş tarafına söylendik yine olmadı.

Şimdilerde “bardak mı, ne bardağı” diyoruz hepimiz.

Yani Ancelinacığım, senden bir yardım rica edeceğim.

Daha sık Türkiye’ye gel, hatta Türkiye Daimi Colisi ol.

Böylece, bütün dünya görsün, mültecilerin dahi kendi halkından daha iyi koşullarda yaşadığı tek ülkeyi…

Selam eder, güzel yanaklarından öperim canım…

15 Eylül 2012