Güzel şeyler olacak oğlum, güzel günler göreceğiz.

İnanıyorum ki hepimiz aklı-selimde buluşacağız.

Belki şimdi tökezliyoruz, düşüyoruz, canımız yanıyor.

Ama sen nasıl düşmeden yürümeyi öğrenemediysen, biz de öğrenemeyeceğiz düşmeden ayakta durmayı.

Önce kendimizi tanıyacak, sonra diğerlerini anlayacağız tıpkı sizin yetişme sürecinde olduğunuz gibi.

Önce herkesten ürkecek, sonra gülümseyeceğiz birbirimize…

Oyuncağını vermek istemeyen bir çocuk gibi iteceğiz bir süre diğerini…

O benim demek yerine, birlikte oynamanın çok daha keyifli olduğunu fark edeceğiz zamanla.

Hele de ergenliğimizde ne kavgalar yaşayacağız?

Ta ki hepsinin manasız olduğunu anlayana dek.

Ve gün gelecek, biz büyüyeceğiz.

Paytak paytak attığımız adımlar, özgür koşuşmalara dönecek zamanla.

Yutamayacağız, sindiremeyeceğiz sandığımız her şeyi tek tek dökeceğiz “süt” dişlerimizle birlikte.

Yetişkinliğimizde kahkahalarla paylaşacağız çocukluğumuzda yasaklanan tüm çikolataları.

Biz birlikte aydınlanacağız gün yüzlüm.

Düşe kalka, yaralarımızı sararak elele yürüyeceğiz güzel günlere.

Annen…