(Not: Tam bir sene önce yazmışım Mor İneğin Akıllısı yazımı, baktım ki haber çok benzer, affınıza sığınarak güncelledim…)

Geçen sene, Ordu’da çaldıkları inekleri tanınmamaları için siyaha boyayanlardan esinlenerek yazdığım Mor İneğin Akıllısı yazımı hatırladım bu sabah.

Şahsi kanaatime göre muhteremler hırsızlıkta çığır açmışlardı zira.

–       Bu ne birader?

–       O mu, köpek…

–       Yahu bu kadar büyük köpek olur mu?

–       E iyi bakıyoruz…

–       Üstelik mö’lüyor bu?

–       İyi bakıyoruz dedik ya, koleje gönderdik, yabancı dil öğrettik…

Hırsızlıkta “fark yaratan” bu muhteremler, iş yaşamında fark yaratma ekolü olan “Mor İnek” yazıma ilham kaynağı olmuştu.

Hatırlarsanız, 2000’li yılların başında işyerleri küçük birer çiftliğe dönmüştü.

Henüz feysbukun’un sanal çiftlikleriyle tanışmamıştık ama o günlerde hepimizi “mor inek” furyası sarmıştı.

İş yaşamında fark yaratmak, yenilikçi olmak ve böylece başarıyı elde etmek için tavsiyelerde bulunan “mor inek” kitabını hatmettik.

Tam kendimizi farklılaştırmaya, hatta günaydın demek yerine mö’lemeye başlamıştık ki ekonomik krizler patlak verdi ve hepimiz kısa yoldan morardık.

“Bakın ben mor ineğim” şeklindeki haykırışlarımız, “tak çanını boynuna, herkes kendi yoluna” cevabını aldı.

Depresyon halinde çikolata tüketimi arttığı için, krizde ihya olan yegane mor inek, Milka’nın ineğiydi zannımca.

Sabah sabah bu eski yazı durduk yerde aklıma gelmedi tabii.

Dahili ve harici her konuda çatışan, birbirlerine küfürler eden iktidar ve muhalefetin, yine ve nedense sadece Milletvekili maaşları ve özlük hakları konusunda hemfikir olması “çok şaşırttı!!” beni…

Anlayacağınız, “farklarını” yine ortaya koydular.

Karşılığında bizler inek olduk mu bilemem ama yine morardığımız kesin…

Nitekim biz Suriye’yle Filistin’le ilgilenirken; şehitler sıra sıra dizilirken, işsizlikten bunalıma girip ölen ve öldürenler bunca çoğalmışken, kadınlar her gün sokak ortasında işkence görürken, eğitimde kafalar karmakarışık iken “asıl önemli ve acil olan” ve nedense mutlaka uzlaşıyla (!) bir çözüme kavuşan konunun Milletin Vekillerinin “hakları” olduğunu “fark” edemedik.

Sıradan emekliler, üç kuruş maaşla “emekle”mekteyken, vekil emekliler depara kalkma peşinde, üstelik de talepleri ölene kadar… Yani “adam gibi öleceksek”, öncelikle milletvekili olmakta fayda var!

Ne demişti George Orwell?

“Bütün hayvanlar eşittir, ama bazı hayvanlar ötekilerden daha fazla eşittir…”

Haliyle, bütün mor inekler fark yaratır lakin mor ineğin akıllısı bir başkadır…

22 Kasım 2012